„Zostań w domu” – kreatywnie z MDK: Iwona Łęcka

„ZOSTAŃ W DOMU” – KREATYWNIE Z MDK

Propozycje p. Iwony Łęckiej

Propozycja zajęć dla moich wychowanków: TEATR KAMISHIBAI
TEATR KAMISHIBAI jest starą japońską formą łączącą opowiadanie i teatr. KAMI oznacza papier, a SHIBAI – teatr. Moja propozycja pozwoli Państwu i dzieciom kreatywnie spędzić czas zarówno plastycznie jak i teatralnie. Do wykonania skrzynki teatrzyku (butai) potrzebne będzie:
• pudełko po czekoladkach, klockach czy starej grze planszowej
• klej
• nożyczki
• papier kolorowy
• kartki i kredki do wykonania ilustracji
W przedniej części pudełka wycinamy otwór wielkości przygotowanych kart z ilustracjami. Również z boku musimy zostawić otwór, przez który będziemy wysuwać kolejne karty. Pudełko możemy okleić kolorowym papierem według uznania.
Teatr polega na przekładaniu w trakcie opowiadania kolejnych kart z ilustracjami. Wykonajcie wspólnie butai, wybierzcie ulubioną baśń, legendę lub bajkę i przygotujcie japoński teatr dla całej rodziny. Instruktaż i więcej informacji o wykonaniu, sposobie opowiadania, ustawieniu opowiadacza, butai i widzów znajdziecie w linkach poniżej. Czekamy na Wasze zdjęcia z wykonanych przez Was teatrów KAMISHIBAI. Pamiętajcie, aby napisać tytuł wystawianej przez Was baśni. A może ktoś wymyśli swoją bajkę? 😊
https://www.tibum.pl/shop/co-to-jest-kamishibai
http://kreatibaj.pl/kamishibai/
Poniżej zdjęcia butai, który wykonałam wraz z córką.

---

„Przesyłam propozycje ćwiczeń dla grupy poetycko – literackiej na ten tydzień. Pozdrawiam. Iwona Łęcka”
WARSZTATY PISARSKIE – „GRANICE”
Niedawno omawialiśmy na zajęciach główne kategorie przestrzenne w literaturze. Chciałabym, abyście podjęli wyzwanie związane z GRANICĄ. Granica oddziela dwa światy, miejsce znane i oswojone od tego co nieznane, wrogie, obce, inne. Granice mogą być narzucane, mogą też naturalnie dzielić jakąś przestrzeń. Jednak kategorię GRANICY możemy rozpatrywać także w innych kontekstach np. własnych ograniczeń, granicach swojej prywatności, przekraczaniu wszelkich granic, bycia na granicy wytrzymałości, przełamywaniu granic czy nawet transgresji ( w psychologii i filozofii oznacza przekraczanie granic biologii, osobowości, granic społecznych oraz norm społecznych, zwłaszcza moralnych). Chciałabym, abyście spróbowali napisać w formie wiersza lub tekstu prozatorskiego o swoich granicach. Jak odczuwacie GRANICE wśród wielu możliwości, a zarazem OGRANICZEŃ, które stawia przed wami współczesny świat. Pamiętajcie, aby użyć kategorii GRANICY, przy tworzeniu przestrzeni literackiej. Kreowana przestrzeń może precyzować, uwypuklać, kłócić się lub obrazować tematykę, którą będziecie poruszać. Teksty możecie przesyłać na naszą grupę poetycką ZAŁOGA POETYCKO – LITERACKA MDK. Powodzenia 😊

---

ROZWIJANIE WYOBRAŹNI
ĆWICZENIA DLA MŁODSZYCH GRUP TEATRALNYCH – grupa I (poniedziałkowa), grupa III (środowa)
Proponuję na ten tydzień ćwiczenia rozwijające wyobraźnię poprzez wizualizację. Sprzyja ona koncentracji i odprężeniu, a także zwiększa zdolność zapamiętywania. Rozwija więc wyobraźnię i pomysłowość. Rodziców proszę o odczytanie dzieciom ćwiczeń 😊
Ćwiczenie 1 SŁOWO
Usiądźcie wygodnie i zamknijcie oczy. Niech każdy z Was wymyśli jakieś SŁOWO, które przywołuje coś, co istnieje w rzeczywistości (morze, las, dom itd.) Jeśli macie już w głowie taki obraz, to spróbujcie teraz powiązać ten jeden obraz z innymi rzeczami np. jeśli ktoś wyobraził sobie morze, to doczepia w wyobraźni do „morza” plażę, bawiące się dzieci, kąpiących się ludzi, zamki z piasku dźwięki mew, szum fal, głos mężczyzny, który woła na plaży, że sprzedaje lody itd. Jak pojemny i duży będzie Wasz obraz zależy od Waszej wyobraźni.
Ćwiczenie 2 SPACER W WYOBRWŹNI
Usiądźcie w wygodnej pozycji. Zamknijcie oczy. Teraz nie otwierając oczu postarajcie się sobie przypomnieć jak najwięcej szczegółów pomieszczenia, w którym się znajdujecie (najczęściej będzie to pewnie pokój). Oczami wyobraźni wstańcie, podejdźcie do drzwi i otwórzcie je. Skierujcie się do drzwi wyjściowych i wyjdźcie z budynku. Wyobraźcie sobie, że idziecie ulicą. Na końcu ulicy skręćcie w oświetloną słońcem ścieżkę, wzdłuż której są ogrody. Wyobraźcie sobie teraz, że wchodzicie do takiego ogrodu. Jest bardzo ciepło, a promienie słońca ogrzewają Wam twarz. Zdejmujecie buty i robicie pierwszy krok. Pod stopami czujecie przyjemny dotyk miękkiej trawy. Wtedy zauważacie po lewej stronie piękne kwiaty w różnych kolorach. Podejdź do najładniejszego z nich i pochyl się nad nim. Dopiero teraz zauważasz jak pięknie pachnie. Tę chwilę przerywa nagle lekki podmuch wiatru, który niesie jeszcze inny zapach. Zapach słodkich jabłek. Odwracasz się i widzisz sad pełen jabłoni prześwietlonych ciepłymi promieniami słońca. Podchodzisz do najbliższej jabłoni i sięgasz po jabłko.
W TYM MOMENCIE MOŻEMY POŁOŻYĆ NA DŁONI DZIECKA PRAWDZIWE JABŁKO (jeśli będziecie je mieć w domu).
Jabłko okazuje się być pyszne i soczyste.
Ćwiczenie 3 KAMIEŃ
Ćwiczenie dotyczy kamienia, ale możecie użyć jakiegoś przedmiotu, który macie w domu.
Weź do ręki kamień. Zobacz jaki jest ciężki, jaki ma kolor i kształt. Teraz zamknij oczy i „rysuj” go w wyobraźni. Gdy skończysz spróbuj pomyśleć jakie otoczenie pasuje do kamienia. Skąd może pochodzić. Czy leżał kiedyś na polnej drodze, przy płocie, w lesie, w górach przy wielkiej sośnie lub na dnie jeziora. Mając nadal zamknięte oczy wymyśl „historię drogi” jaką przebył ten kamień zanim trafił w twoje dłonie. Wypowiedz ją na głos.
Proszę pozwolić dzieciom wymyślać nawet niesamowite i fantastyczne historie 😉
Ćwiczenie 4 ILUSTRACJA
Proponuję zrobić ilustrację lub mały komiks obrazkowy z przygodami kamienia. Zdjęcia swoich prac możecie zamieszczać w komentarzach.
Pozdrawiam. Iwona Łęcka 😊

---

Propozycja zadań teatralnych Iwony Łęckiej dla starszych grup teatralno-plastycznych: grupa II (wtorkowa), grupa IV (środowa), grupa V (czwartkowa).
HISZPAŃSKI TEATR CIENI
„Wiem, że macie dużo szkolnych zadań, więc proponuję coś dla relaksu, integracji rodzinnej i rozwijania wyobraźni. Przesyłam Wam poniżej linki z dwoma rodzajami muzyki. Posłuchajcie ich uważnie i pomyślcie z czym Wam się kojarzą. Zastanówcie się do jakich scen teatralnych, wydarzeń czy historii będą pasowały. Może uznacie, że pasują do jakiejś znanej już Wam baśni. Spróbujcie wymyślić sceny teatralne ukazujące Waszą historię w HISZPAŃSKIM TEATRZE CIENI, do których tłem muzycznym będą przesłane przeze mnie propozycje.
Znacie już tę formę teatralną, ale przypomnę, że w tym teatrze cień rzuca cała postać aktora, a nie kukiełka. Do stworzenia ekranu cieniowego wystarczy rozwieszone białe prześcieradło i umieszczona za nim lampa. Mam nadzieję, że do zabawy w taki teatr wciągniecie rodzeństwo lub innych członków rodziny. Domowe zwierzaki również mogą sprawdzić się jako wyśmienici aktorzy. Oczywiście tylko jeśli będą miały na to ochotę. Powodzenia. Życzę miłej zabawy w teatr.”

Dave Brubeck – Take Five

Leszek Możdżer & Holland Baroque – Invocation

---

 

 

 

 

 

 

 

 

---

Propozycja zadań teatralnych Iwony Łęckiej dla młodszych grup teatralno-plastycznych.
WIELKANOCNE OZDOBY Z MASY SOLNEJ

„Pewnie nie możecie już doczekać się Świąt Wielkanocnych. Mam dla Was propozycję udekorowania wielkanocnego stołu i pokoju ozdobami z masy solnej. Będziemy potrzebować:
1. Masę solną (Wyrabia się ją tak jak ciasto. Składniki to 1 kg mąki, 1 kg soli, ok. 0,5 szklanki zimnej wody)
2. Wałek do ciasta
3. Stolnicę lub deskę kuchenną
4. Wszelkie przedmioty, które po odciśnięciu w masie będą tworzyły ciekawy wzór (słomki, koraliki, wzory na szklankach, patyczki, nakrętki)
5. Farby i pędzel
Przygotujcie składniki. Wsypcie wszystko do miski i wymieszajcie. Powstanie masa jak na ciasto. Po przygotowaniu masy możemy przystąpić do zrobienia ozdób. Mogą to być jajka, owieczki, kurczaki, kwiatki czy zajączki. Rozwałkujcie ciasto i wytnijcie to co chcecie. Czas na odciśnięcie najróżniejszych wzorów. Po ozdobieniu musicie zostawić wszystko do wyschnięcia. Potem wystarczy pomalować swoje prace farbami, aby nabrały świątecznych kolorów. Miłej zabawy!”

---

Propozycja zajęć Iwony Łęckiej dla starszych grup teatralno-plastycznych.

PTASZEK Z FILCU

„Witam wszystkich moich wychowanków. Pozdrawiam Was cieplutko i proponuję na ten tydzień zrobienie wiosennego ptaszka z filcu, który może stać się piękną ozdobą na Święta Wielkanocne. Przygotujcie:
1. blok techniczny
2. filc lub materiały
3. klej
4. nożyczki
5. igłę i nici
6. ołówek
7. sznurek lub tasiemkę do wykonania zawieszki i nóg
8. materiały do ozdobienia ptaszka (np. koronki, wstążki, guziki, koraliki)
Ja wykonałam dla Was jednego przykładowego ptaszka, ale mam nadzieję, że Wy zrobicie w swoich domach dużo takich ptaszków w różnych kolorach. Pozdrawiam i życzę wesołych Świąt Wielkanocnych.”

---

Propozycja działań kreatywnych Iwony Łęckiej dla grupy poetycko-literackiej.

„Witam serdecznie moich poetów i pisarzy. A oto, mam nadzieję, przyjemne ćwiczenie rozgrzewające pióro na ten tydzień. Usiądźcie wygodnie w Waszym ulubionym miejscu. Zaparzcie kawę lub herbatę i spróbujcie przypomnieć sobie najmilszy dzień z ostatnich wakacji. Weźcie kartkę i długopis i opiszcie ten dzień od rana do wieczora, ale w nietypowy sposób. Spróbujcie to zrobić w innym stylu, niż zwykle piszecie. Może to być styl naukowy, biblijny, urzędowy czy slang młodzieżowy. Można spróbować stylizować się na pisaniu swojego ulubionego autora książek (jeśli dobrze znacie cechy jego stylu). Powodzenia!”

 

 

 

 

 

 

 

---

Propozycja zadań teatralnych Iwony Łęckiej dla młodszych grup teatralno-plastycznych.

ĆWICZENIA ODDECHOWE I FABRYKA ODGŁOSÓW
„Wsłuchiwanie się w rytm własnego oddechu to dla dzieci najlepszy sposób osiągnięcia wewnętrznego spokoju, z którego wypływa przyjemność i dobre samopoczucie. Proponuję Państwu przeprowadzenie z dziećmi ćwiczeń oddechowych oraz wspólną zabawę w „Fabrykę odgłosów”.
KWIAT
(Ćwiczenie na oddychanie brzuchem)
W wygodnej leżącej pozycji, z rękami na brzuchu, dzieci będą wyobrażać sobie, że chcą powąchać kwiat, który leży między ich brwiami. W tym celu i jak najgłębiej wciągają powietrze nosem (muszą czuć wznoszenie się brzucha), a następnie wydychają je ustami (czując przy tym opadanie brzucha i leżących na nim rąk).
PĘCZNIEJĘ JAK BALONIK
Dziecko musi leżeć wygodnie na plecach. Poproście, aby w trakcie powolnego wciągania powietrza przez nos starało się wypiąć brzuch, potem unieść klatkę piersiową, a następnie ramiona. Kolejną czynnością będzie wydychanie powietrza ustami. Aby dziecko lepiej rozróżniało te trzy etapy oddechu, powinno kłaść ręce na tych trzech częściach ciała, które w nim uczestniczą (brzuch, żebra, ramiona).
WINDA
Dzieci kładą się wygodnie. Poproście dziecko, aby:
– wciągając powietrze wstrzymało na chwilę jego przepływ (dwu- lub trzykrotnie), a następnie wypuszczało je jednym tchem,
– wciągały powietrze jednym tchem, a następnie wypuszczało z krótkimi przerwami.
Ćwiczenia należy powtórzyć kilka razy. Na koniec proponuję zabawę, która ćwiczy umiejętność skupienia się, kształci słuch i rozwija wyobraźnię.
FABRYKA ODGŁOSÓW
Do zabawy potrzebny jest parawan (wystarczy przesłonić krzesła kocem) i różne rekwizyty, które znajdują się w domu (rondle, przedmioty drewniane, blaszane, gwizdek). Wszystko, co może wydawać jakieś dźwięki lub odgłosy. Do zabawy można zaprosić wszystkich członków rodziny. Wszyscy muszą siedzieć przed parawanem. Każdy będzie po kolei wchodzić za parawan, gdzie zgromadzone będą wszystkie rekwizyty. Zadaniem słuchaczy będzie odgadywanie jakie jest źródło wydawanego za parawanem odgłosu. Pamiętajcie, że sami jesteśmy wspaniałymi instrumentami, które wydają różne odgłosy i dźwięki (można klaskać w dłonie, klepać się po udach, naśladować dźwięki maszyn i urządzeń).
Możecie utrudnić sobie zabawę. Osoba, która wchodzi za parawan układa z dźwięków i odgłosów jakąś historię, do której słuchacze muszą ułożyć logiczne opowiadanie. Życzę miłej zabawy 😊„

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

---

Propozycja zajęć Iwony Łęckiej dla starszych grup teatralnych.

KOSMICZNA PODRÓŻ
„Witam moich wychowanków i zapraszam do zabaw teatralnych. Dzisiaj chciałabym Was zabrać w kosmiczną podróż. Poproście rodzeństwo lub kogoś z rodziny do wspólnej zabawy teatralnej.
Waszym zadaniem będzie przygotowanie scenki teatralnej. Przygotujcie stolik i dwa krzesła (będą tworzyły biuro podróży). Wyobraźcie sobie, że chcecie zaplanować podróż w kosmos na jakąś nieznaną dotąd planetę, na której nigdy nie byliście. Czas na Waszą pomysłowość i wielką improwizację. Przeprowadźcie rozmowę w biurze podróży dotyczącą szczegółów wycieczki (data, miejsce wylotu, środek transportu, przygotowanie do podróży). Pamiętajcie, że musicie się dowiedzieć, jak wygląda planeta (np. ma galaretowatą powierzchnię, na której potrzebne są specjalne buty lub jest tak gorąca, że należy mieć buty z ołowiu 😊), jaka panuje na niej temperatura, kto ją zamieszkuje, jakim mówi językiem, jakie panują tam zwyczaje (mogą z tego wyniknąć przeróżne śmieszne sytuacje), jakie czyhają tam zagrożenia? (może jakieś fantastyczne stwory, żarłoczne rośliny).
Po ustaleniu wszystkich szczegółów czas na przygodę. Ubierzcie się odpowiednio na tę niezwykłą podróż (znajdziecie pewnie w domu wiele dziwnych i ciekawych rzeczy, które mogą się przydać) i startujemy! Pewnie możecie sobie wyobrazić jak może w takiej rakiecie trząść. Wszystko trzeba odegrać w swojej scence. Jestem ciekawa, co się stanie po wylądowaniu, gdy zrobicie pierwszy krok…”

---

Propozycja zadań Iwony Łęckiej dla grupy poetycko- literackiej

„Witam serdecznie. Wszystko wokół zaczyna kwitnąć i ja też chciałabym Was nastroić wiosennie. Proponuję Wam wyzwanie pisarskie dotyczące tzw. układu rozkwitania lub poematu rozkwitającego, który został wymyślony przez poetę i teoretyka Awangardy Krakowskiej Tadeusza Peipera. Układ rozkwitania to technika konstruowania tekstu w taki sposób, że najpierw obejmuje ogół, by w kolejnych strofach dojść do szczegółów. Każdy kolejny opis doprecyzowuje, dookreśla, rozwija i ubogaca podejmowaną przez nas tematykę. W terminologii przyrodniczej musimy dojść od pąka do rozwiniętego kwiatu. Dla młodszych uczestników naszej grupy piszących prozę proponuję podobne zadanie, ale z opisem przedmiotu.
Poetyckim przykładem niech będzie wiersz samego Tadeusza Peipera „Kwiat ulicy”, który choć trudny w interpretacji ma Wam tylko unaocznić „rozkwitającą formę opisów”. Wszystko, co pojawia się w pierwszej strofie jako hasło: srebro, jezdnia, wiec barw, chodniki, kobiety, słońce, suknie…, mają swoje rozwinięcie w kolejnych wersach pokazując jednocześnie jak wszystkie te elementy są ze sobą związane i składają się na jeden obraz ulicy. Zobaczcie jak z każdym wersem pęcznieje poetycki obraz „chodników”.”
Pierwsza strofa: chodniki
Druga strofa: „chodniki marząc leżą na sukniach kobiecych”
Trzecia strofa: „suknie kobiet (…) odbijają w sobie chodniki, które wesoło południowa godzina barwami obsiała”
Czwarta strofa: „owijam (słońce) w chodniki z kobiecych sukien zdarte”

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

---

Propozycja zadań teatralnych Iwony Łęckiej dla młodszych grup teatralno-plastycznych.

OŻYWIANIE CIAŁA
„Dzień dobry. Proponuję dzisiaj kilka zabaw teatralnych, które ożywią nasze ciało. Na początek coś na rozluźnienie mięśni i rozładowanie napięcia.
HOP!
Znajdźcie miejsce w pokoju lub w ogrodzie, gdzie będziecie mieli dużą swobodę ruchu. Najlepiej zabawę wykonać wspólnie z rodzeństwem lub członkiem rodziny. Wybrana osoba będzie wołała hasła. Na hasło: BIEGAM!, każdy zaczyna bieg w miejscu. Przebieranie rękami i nogami musi być bardzo szybkie. Drugie hasło: HOP! Będzie oznaczało, że każdy musi przeskoczyć przez wymyśloną przeszkodę krzycząc przy tym HOP! Zabawę można powtórzyć kilka razy.
TAŃCE KRABA I ŻYRAFY
Do tego ćwiczenia można włączyć jakąś rytmiczną muzykę. Zabawa wymaga koncentracji, aby panować nad ruchami swojego ciała. Na parkiecie spotykają się krab i żyrafa. Musicie na zmianę naśladować ich kroki taneczne.
Kroki kraba: nogi ugięte w kolanach, jeden krok na prawo przy równoczesnym obróceniu klatki piersiowej w lewo, drugi krok na lewo z obróceniem klatki piersiowej w prawo (pierś będzie więc zawsze zwrócona w kierunku przeciwnym do stawianych kroków).
Kroki żyrafy: na palcach, z uniesionymi ramionami i wyprężonym jak struna ciałem.”

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

---

Propozycja działań teatralnych Iwony Łęckiej dla młodszych grup teatralnych.

„Witam moich wszystkich uczestników młodszych grup teatralnych. Mam nadzieję, że dzisiejsze ćwiczenie teatralne będzie śmieszne i zabawne. Proponuję dzisiaj trochę pochodzić 😊
CHODZENIE
Znajdźcie w domu jakiś duży pokój. Odsuńcie na boki wszelkie przeszkody (krzesła, donice z kwiatami), aby mieć możliwość swobodnego przejścia. Zadanie polega na tym, aby przejść z jednego końca pokoju do drugiego w danej roli lub w określony sposób. Oto propozycje:
 Dziadek/ babcia
 Niemowlak
 Po błocie
 Po rozpalonych kamieniach
 Po wąskiej ścieżce
 Jak zwierzę (sami wybierzcie jakie)
 Z bolącą nogą
 Niepewnie
 W deszczu
 Ciągnąc sanie
 W ciemności
 Ze strachem
 Ze związanymi stopami
Możecie do tej zabawy zaprosić całą rodzinę i wymyślić nowe role. Pozdrawiam wiosennie 😊”

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

---

Propozycja zajęć Iwony Łęckiej dla starszych grup teatralnych.

„Witam i zapraszam do ćwiczeń z dykcji. Są one bardzo ważne w pracy aktora. Dzisiaj rozruszamy wargi i szczękę. W kolejnych propozycjach prześlę Wam ćwiczenia języka, gardła i policzków.
DYKCJA
WARGI
1. Wysuwanie warg do przodu, jak przy chuchaniu np. na zmarzniętą szybę.
2. Usta zamknięte, ułożone w dzióbek. Tak wysuniętymi wargami wykonujemy jak
największe obroty w lewą stronę, a następnie w prawą.
3. Układamy wargi w „dzióbek” i przesuwamy raz w lewo raz w prawo – na środku na
chwilę zatrzymanie
4. „Rybka”. Wykonujemy wargami ruchy przypominające łapanie powietrza przez rybę.
5. Unoszenie górnej wargi do nosa.
6. „Murzyńskie wargi”. Wywijamy na zewnątrz dolną i górną wargę równocześnie.
7. Wargi ułożone jak do wymawiania spółgłoski „f”. Wciąganie powietrza naśladujące
ssanie tataraku.
8. „Przeczesywanie” górnej i dolnej wargi zębami. Następnie „przeczesywanie” oddzielnie
prawej i lewej strony górnej wargi.
9. „Strzelanie wargami”.
10. Uśmiech i zlikwidowanie.
11. Zdmuchiwanie świecy, a następnie papierka, z różnych odległości.
12. Ruchy ssące.
13. Wyszczerzanie zębów: przy zwartych zębach, wargi rozciągają się w lewo i prawo,
ukazując oba rzędy zębów.
14. Ruchy ssące, z następującym po nich wyszczerzaniem zębów przy zwartych zębach.
15. Wyszczerzanie zębów, z otwieraniem i następującym po nim zamykaniem ust i
zwieraniem warg.
16. Wyszczerzanie zębów, przy nieruchomo otwartych ustach z następujących po nim
zakryciu wargami górnych i dolnych zębów.
17. Wyciąganie warg w „ryjek” przy szczękach rozwartych.
18. Wciąganie warg wewnątrz ust i przyciskanie ich do zębów.
19. Podnoszenie i opuszczanie ściśle zwartych warg, przy zwartych szczękach.
20. Naprzemienne nabieranie powietrza pod górną i dolną wargę.
21. Układanie dolnej wargi na górną.
22. Cmokanie
23. Gwizdanie.
SZCZĘKA
1. Wykonywać dolną szczęką ruchy, jakby się coś przesuwało. Po chwili łączyć ruchy ,żucia
z obniżaniem szczęki dolnej.
2. Energiczne opuszczanie szczęki. Opuszczać spokojnie szczękę, starając się o jak największe jej rozwarcie. Najpierw wykonujemy ćwiczenie spokojnie i powoli, potem krótkimi, nagłymi ruchami. Pilnować, aby w czasie opadania szczęka była rozluźniona.
3. Wysuwamy szczękę dolną do przodu i cofamy do tyłu.
Pilnować, aby mięśnie twarzy były rozluźnione. Powtórzyć ruch szczęki kilkanaście
razy, począwszy od wolnego do coraz szybszego tempa.
4. Przesuwamy szczękę rytmicznie na boki, zaczynając od wolnego do coraz szybszego
tempa. Szczęka powinna być luźno opuszczona.”

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

---

Propozycja zajęć Iwony Łęckiej dla wszystkich grup teatralnych.

„Witam serdecznie wszystkie grupy teatralno-plastyczne. W związku z tym, że wczoraj obchodziliśmy Światowy Dzień Ziemi chciałabym Wam zaproponować wykonanie pracy plastycznej z wykorzystaniem naturalnych materiałów. Wybrałam KAMIEŃ. Potrafi mieć różne kształty i fakturę. Pewnie gdzieś znajdziecie odpowiedni kamień. Ja moje przywiozłam znad morza. Proponuję pomalować kamienie. Od Was zależy co się na nich znajdzie. Ja z moich zrobiłam sowy. Jeśli macie również ochotę namalować te piękne ptaki instruktaż postępowania znajdziecie na zdjęciach. Życzę miłej pracy i wielu twórczych pomysłów.”

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

---

Propozycja działań kreatywnych Iwony Łęckiej dla grupy poetycko-literackiej.

„Dziś „Światowy Dzień Książki i Praw Autorskich”, więc niech książka będzie w centrum zainteresowania. Chciałabym abyście napisali krótką recenzję książki, którą ostatnio czytaliście lub swojej ulubionej książki na naszej grupie na FB. Taka mała reklama i promocja czytelnictwa między nami. Zacznę od siebie.
Chciałabym Wam zaproponować książkę, którą właśnie czytam. Jest to zbiór opowieści-reportaży Mariusza Szczygła „Nie ma”. W zeszłym roku autor otrzymał za nią Literacką Nagrodę „Nike”. Każdy z nas doświadcza w swoim życiu braku czegoś, co było lub co chcielibyśmy mieć. To poczucie pustki, wywołane różnymi życiowymi sytuacjami, jest udziałem każdego człowieka. Jednak przeżywanie braku „kogoś” lub „czegoś” dokonuje się w nas na różne sposoby. Mariusz Szczygieł pokazuje ten nieuchwytny stan rzeczy przez pryzmat małych historii zwykłych i niezwykłych ludzi, a nawet za pomocą „pamięci”, które noszą w sobie przedmioty. Książka ma formę zbioru małych reportaży, w których autor dość skrzętnie wycofuje się z narzucaniem swojej opinii na temat opisywanych tematów, pozostawiając czytelnikowi przestrzeń na własne zdanie, a może bardziej na odnalezienie i rozpoznanie w cudzych historiach swoje własne „pustki”. Polecam lekturę „Nie ma” zwłaszcza teraz, gdy próbujemy odnaleźć się w nowej rzeczywistości i dokonujemy weryfikacji wartości, którymi kierowaliśmy się do tej pory. Znajdą się w nich także puste miejsca, które może trzeba na nowo zapełnić?”

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

---

Propozycja zajęć Iwony Łęckiej dla starszych grup teatralnych.

„Dzień dobry. Obiecałam ostatnio, że prześlę Wam ćwiczenia z dykcji dotyczące języka, gardła i policzków. Oto one 😊
DYKCJA
JĘZYK
1. „Młynek” przy ustach zamkniętych.
Krążyć językiem w ustach w lewo i w prawo.
2. „Młynek” przy ustach otwartych.
Wargi ułożone jak do wymawiania samogłoski „a”.
3. Wyrzut języka do przodu.
Czubek języka powinien być zaostrzony. Język wysuwamy najpierw powolnym ruchem,
a następnie szybko i energicznie.
4. Usta lekko otwarte.
Język w jak najszerszym kształcie wysuwać w dół, przykrywając nim dolną wargę.
5. Starać się sięgnąć czubkiem języka do nosa.
6. Język sięga na przemian do nosa i brody.
7. Szybkie, stopniowo coraz szybsze uderzenie końcem języka o górne zęby i dolną wargę.
8. Starać się sięgać językiem jak najdalej w lewo i prawo, w górę i w dół.
9. Rytmiczne uderzanie końcem języka o ostatnie dolne zęby. Szczęka nieruchoma.
10. „Koci grzbiet”. Koniec języka oparty o dolne zęby.
11. „Łopatka i zwężenie”.
Rozluźniony język lekko wysuwamy do przodu, potem ściągamy.
12. Sięgamy na przemian czubkiem języka do lewego i prawego policzka, tak jakbyśmy
chcieli coś z tych policzków zlizywać.
14. „Wahadełko”.
Wykonujemy językiem poziome, wahadłowe ruchy.
14. Górna warga mocno napięta na górnych zębach. Język ją spycha.
15. „Koniki”.
Uderzamy czubkiem języka o twarde podniebienie, naśladując przy tym odgłos
biegnącego konia
16. Sięgamy czubkiem języka do miękkiego podniebienia.
17. Zwinąć język w trąbkę /rulonik/ i w tej pozycji wysunąć przed wargi. Następnie dmuchać
tak, aby powietrze przepływało tylko przez rulonik, a nie bokami.
18. Oblizywanie warg, stopniowo zaginając coraz bardziej na zewnątrz koniuszek języka.
19. „Cmokanie” językiem o podniebienie.
20. Wysunięty „Żądłem” język chować do ust tak, by dotykał on górnych zębów i
podniebienia.
GARDŁO
1. Głośne wymawianie samogłoski „a”.
2. Doprowadzamy do swobodnego ziewnięcia.
3. Wymawiać spółgłoskę „k” – przy podniebieniu. Zaczynać wolno zwiększając szybkość.
4. Mruczenie z zamkniętymi oczami
5. Pełne brzmienie na „m” z samogłoskami a,e,i. Maaa, Meeee, Miii
6. Chrapanie na wdechu i wydechu.
7. Kaszel przy języku wysuniętym na brodę
8. Zamykamy usta i opuszczamy jak najniżej żuchwę. Wyobrażamy sobie, że z lekka tłumimy intensywne ziewnięcie.
9. Powietrze nabieramy przez usta, a wydychamy nosem. Powtarzamy 10 razy.
POLICZKI
1. Masaż policzków.
· Delikatnie opukuj policzki opuszkami palców.
· Rozmasuj policzki ruchem okrężnym, rozcieraj je.
2. Nadbierz powietrze tak, by wypchnąć policzki; następnie powietrze przesuwaj wewnątrz w prawo, w lewo, dookoła.
3. Nabierz powietrza, utrzymaj nadęte policzki prze chwilę, po czym gwałtownie wypuszczaj powietrza.
4. Nadymaj policzki powietrzem ,po czym powoli je wypuszczaj w taki sposób, jakby uciekało ono z przebitej dętki albo dziurawego balonika.

5. Wciągaj i nadymaj policzki („gruby-chudy policzek”).
6. Wypychaj policzki językiem.”

---

Propozycja zajęć Iwony Łęckiej dla młodszych grup teatralno-plastycznych.

MASKOTKA – MYSZKA

„Witam serdecznie. Chciałam Wam dziś zaproponować zrobienie własnej maskotki. Do jej wykonania potrzebujecie:
• Futerkowy materiał
• Sznurek i grubą nić
• Klej na gorąco i klej zwykły
• Nożyczki
• Bibułę
• Białą i czarną kartkę
• Filc lub kolorowy papier”

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

---

Propozycja zajęć Iwony Łęckiej dla starszych grup teatralno-plastycznych.

„Dzień dobry. Dzisiaj moim starszym uczestnikom zajęć proponuję zrobienie marionetki teatralnej.
MARIONETKA-BOCIAN
Do wykonania takiej marionetki będziemy potrzebować: sznurek, korki, bibułę (czerwoną, białą), pinezki, pędzelek, białą farbę, plastelinę (białą, czarną), klamerki (jedną z drewna, drugą czerwoną z plastiku), klej na gorąco.
1. Przygotuj wszystkie materiały.
2. Pomaluj korki na biało.
3. Przygotuj sznurki: dwa (30 cm, łączące nogi i krzyżak), dwa (10cm, łączące tułów i nogi), jeden (20 cm, łączący tułów i krzyżak), jeden (15 cm, łączący głowę i krzyżak), jeden (7 cm, łączący głowę i tułów).
4. Wykonaj krzyżak z drewnianej klamerki ( zdejmij z klamerki sprężynę i sklej klejem na gorąco na kształt krzyża).
5. Przyczep sznurki do krzyżaka i korków (instrukcja połączenia sznurków w punkcie 3). Na zdjęciu numer 10 widać pokazuję przypięcie do krzyżaka – zielone pinezki: nogi, pomarańczowa: tułów, żółta: głowa.
6. Zawiń czerwoną bibułą korki od nóg i zwiąż.
7. Do głowy przyklej klejem na gorąco dziób (czerwoną klamerkę).
8. Przygotuj pasek z białej bibuły i natnij jego jeden brzeg.
9. Zwiń bibułę na kształt kwiatka i zwiąż nitką, a następnie przyklej klejem na gorąco jako kuper.
10. Z plasteliny zrób oczy i skrzydła, które zamaskują pinezki.
11. Bocian gotowy 😊”

---

Propozycja zadań teatralnych Iwony Łęckiej dla wszystkich grup teatralno-plastycznych.

„Zapraszam do zabaw teatralnych.
DOTKNIJCIE TRZECH RZECZY
Do zabawy możecie zaprosić innych członków rodziny. Zgromadźcie się na środku pokoju. Każdy z Was po kolei będzie wywoływać trzy przedmioty, których każdy musi dotknąć w dowolnej kolejności. Na sygnał START wszyscy ścigają się – kto pierwszy dotknie wyznaczonych rzeczy i wróci na miejsce. Ten kto wraca ostatni, wywołuje następne trzy rzeczy np. okno, coś zielonego, coś chropowatego.
MASAŻ BURZĄ TROPIKALNĄ
Zrób masaż komuś z rodzeństwa lub domownikowi, potem zamieńcie się rolami. Masaż musi być przeprowadzony zgodnie z poleceniem.
Kończy się dzień, ale słońce wciąż mocno grzeje (długie pociągnięcia dłoni), jednak stopniowo zaczynają spadać malutkie krople deszczu (opuszki palców) i słońce kryje się za chmury. Krople deszczu stają się coraz cięższe i cięższe (opuszki palców uderzają mocniej) i nagle nie wiadomo skąd zaczynają uderzać pioruny (całe ręce), niebo przecinają błyskawice (brzeg dłoni) i wyje wiatr (duże okrągłe ruchy). Ulewa powoli ustępuje (znowu opuszki palców) i zza chmur wygląda słońce (długie łagodne pociągnięcia), które znów wszystko ogrzewa.”

---

Propozycja zajęć Iwony Łęckiej dla starszych grup teatralno-plastycznych.

„Witam serdecznie. Zapraszam do wykonania projektu scenografii teatralnej. Scenografia jest to plastyczna oprawa sztuki teatralnej. Składa się z dekoracji, kostiumów, rekwizytów, charakteryzacji postaci i oświetlenia sceny. Przy tworzeniu swojego projektu pamiętajcie, że dekoracje mogą być stojące (schody, ściany, podesty, elementy tworzące tło wydarzeń rozgrywanych na scenie), wiszące (chmury, kotary) i trójwymiarowe (drzewa, kolumny, murki, skały). Waszym zadaniem będzie stworzenie na dużej kartce papieru projektu scenografii do ulubionej bajki. Mogą być one niezwykłe i fantazyjne lub oszczędne i proste. Wszystko zależy od wyboru bajki i tego, co przez swoją scenografię chcecie przekazać. Dla bardziej ambitnych, którzy chcą podjąć wyzwanie proponuję stworzenie projektu scenografii, która będzie ograniczała się do użycia tylko trzech kolorów i trzech rodzajów materiałów. Pamiętajcie, że w takim przypadku kolory muszą coś znaczyć, sugerować, określać. Do każdej scenografii należy także wykonać projekt kostiumu dla jednej postaci. Miłej zabawy teatralno-plastycznej. Poniżej zamieszczam kilka przykładowych zdjęć scenografii teatralnych.”

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

---

Propozycja zajęć Iwony Łęckiej dla młodszych grup teatralno-plastycznych.

PEJZAŻ WIOSENNY

„Witam wszystkich cieplutko w nowym tygodniu. Pragnę Was dzisiaj zachęcić najpierw do spaceru, a potem do twórczej pracy plastycznej. Waszym zadaniem będzie znalezienie kilku liści o ciekawym kształcie. Możecie też poprosić o jakiś listek z domowej doniczki. Ja przygotowałam kilka liści. Do pracy użyłam liść pelargonii, winobluszczu pięciolistnego, hortensji i gałązkę cisu. Gdy zbierzecie te zielone skarby, możecie przystąpić do pracy. Będziemy maczać nasze liście w różnych odcieniach zielonej farby i odciskać je na kartce, aby stworzyły nam drzewa do wiosennego pejzażu. Zapraszam zatem do twórczej pracy.”

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

---

Propozycja zajęć Iwony Łęckiej dla starszych grup teatralno-plastycznych.

KULISY TEATRU LALEK – MARIONETKA

„Witam serdecznie starsze grupy teatralne. Dzisiaj mała porcja wiedzy na temat marionetek. Tydzień temu proponowałam Wam zrobienie bociana, który był uproszczoną formą marionetki, czyli lalki poruszanej za pomocą nitek lub drucików zawieszonych na tzw. krzyżaku. Proponuję obejrzenie krótkiego filmu pokazującego stary historyczny teatr lalki marionetkowej. Zwróćcie uwagę na to w jaki sposób zbudowana jest scena (pudło), jakiej zręczności rąk wymaga animacja lalką (poruszanie i ożywianie lalki). Drugi film odkryje dla Was tajemnice podziemi, magazynów i pracowni teatru lalek.”

Tajemnice Teatru Lalka. Pacynka. Marionetka. PKiN. Podziemia.

Teatr Akademia Wyobraźni – spektakle lalkowe

---

Propozycja zadań teatralnych Iwony Łęckiej dla starszych grup teatralno-plastycznych.

JAPOŃSKA GAŁĄŹ WIŚNI

„Witam serdecznie. Dziś trochę się nadmuchacie i trochę pomalujecie akwarelami. Przygotujcie kartkę, słomkę, pędzle, wodę i akwarele. Będziemy malować piękną japońską gałąź wiśni.”

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

---

Propozycja działań kreatywnych Iwony Łęckiej dla grupy poetycko-literackiej.

OPOWIADANIE

„Całością jest to, co posiada początek, środek i koniec”- jak pisał w swojej „Poetyce” Arystoteles. Jednak od czasów starożytnych schemat głównego trójpodziału fabuły trochę napęczniał i uszczegółowił kolejne etapy opowiadania. O pięciu elementach w sztuce mówił już Horacy, potem stosował ją Henrik Ibsen i Gustav Freytag. Proponuję dzisiaj przypomnienie wiadomości dotyczące budowy opowiadania, które omawialiśmy w pierwszym semestrze. Zamieszczam poniżej film, w którym wyjaśnione są dwa schematy fabularne: piramida Freytaga wyróżniająca ekspozycję, rozwój akcji, punkt kulminacyjny, rozwiązanie akcji oraz szczęśliwe zakończenie lub katastrofę oraz schemat Pixar, bardzo często stosowany we współczesnym budowaniu historii literackiej. Mam nadzieję, że omówione tam wiadomości zaowocują jakimś twórczym opowiadaniem na dowolny temat. Pozdrawiam.”

Jak napisać książkę? 🤔💻 Pomocne schematy fabularne: Freytag i Pixar 📈

---

Propozycja zajęć Iwony Łęckiej dla wszystkich grup teatralnych.

ROZGRZEWKA FIZYCZNA AKTORA
Dzień dobry. Bardzo ważną dla aktora rzeczą jest świadomość swojego ciała. Będziemy zatem ćwiczyć sprawność, wytrzymałość i napięcie swojego ciała. Do pracy! Pomocni dziś będą rodzice, którzy pomogą Wam rozgrzać po kolei wszystkie części ciała i będą czuwać, aby zostały wykonane prawidłowo. Do ćwiczeń możecie zaprosić całą rodzinę. Wszystkim przyda się trochę ruchu.
• Ramiona: podnieś jedno ramię nad głowę i zacznij nim kręcić do przodu, a potem do tyłu. Zmiana ramion. Oba ramiona naraz, najpierw w jedną, potem w drugą stronę.
• Barki: Krążenie jednym, a potem drugim barkiem, do przodu i do tyłu, następnie oba barki naraz, do przodu i do tyłu. Zacznijcie od małych okrążeni, a potem je stopniowo zwiększajcie.
• Klatka piersiowa: należy oprzeć ręce na biodrach, a potem zacząć poruszać samą klatką piersiową, najpierw na boki, a potem do przodu i do tyłu. Po paru razach. Po paru razach próbujemy ruchów okrężnych. Ruchy klatki piersiowej nie muszą być duże.
• Biodra: ugiąć lekko kolana i oprzeć ręce na biodrach, a następnie huśtać biodrami na boki, a potem do przodu i do tyłu.
• Stopy: stojąc na jednej nodze, uniesioną stopą wykonujemy obroty tuż nad podłogą. Rysujemy w powietrzu najpierw koła, w jedną i drugą stronę, a potem ósemki. Zmiana nóg.
• Kolana: stojąc na jednej nodze, krążymy w powietrzu całym podudziem. Zmiana nóg.
• Całe nogi: balansując na jednej nodze, wymachujemy drugą po łuku w przód i w tył., tak że pośrodku stopa szura o podłogę. Stopniowo powiększając łuk. Zmiana nóg. Następnie znowu stając na jednej nodze, kreślimy drugą w powietrzu ósemki ze środkiem w stawie biodrowym. Zmiana nóg.
• Głowa: stojąc w niewielkim rozkroku, ze stopami w linii prostej z biodrami, delikatnie przechylamy głowę w przód i w tył, a potem na boki. Po paru powtórzeniach przechodzimy do powolnych okrężnych ruchów głowy bez jej przechylania. Usta powinny być półotwarte, szczególnie w czasie odchylania głowy w tył, a wszystkie ruchy powolne. Trzeba też pamiętać o zmianach kierunku ruchu.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

---

Propozycja zajęć Iwony Łęckiej dla młodszych grup teatralno-plastycznych.

JAK NA SCENIE GRAJĄ CIENIE?
„Witam moich małych aktorów. Mam nadzieję, że pamiętacie jeszcze jak cudownie można się bawić cieniami. Dzisiaj mała porcja wiedzy o teatrze cieniowym. Z filmu który zamieszczam dla Was dowiecie cię jaka jest historia powstania teatru cieni, z jakiego materiału dawniej wykonywano lalkę cieniową, za pomocą czego może być poruszana oraz jak ważną rolę odgrywa w niej światło, również to kolorowe. Może ktoś będzie miał chęć, aby zrobić dziś teatrzyk cieniowy w domu. Wiecie już jak wykonać kukiełki (czarny papier, ołówek, nożyczki, taśma klejąca, patyczek, lampa i pomysł na bajkę).”

Jak na scenie grają cienie?

---

Propozycja zadań teatralnych Iwony Łęckiej dla starszych grup teatralno-plastycznych.

ROZMOWA TELEFONICZNA
Dzień dobry wszystkim. W tym tygodniu ćwiczenie teatralne na improwizację. Pewnie ostatnio kontaktujecie się ze swoimi przyjaciółmi wyłącznie telefonicznie lub przez rozmowy video. Nie będzie więc problemu, aby przygotować w domu scenkę teatralną z telefonem w dłoni. Poproście rodzeństwo lub kogoś z dorosłych, aby byli Waszymi partnerami w rozmowie. Ustawcie na środku pokoju dwa krzesła w pewnej odległości tyłem do siebie. Rozmówcy muszą usiąść na krzesłach. Oczywiście jeśli rozmowa z drugą osobą wywoła jakieś emocje np. złość i wzburzenie możecie wstać i chodzić po pokoju, uderzyć pięścią o krzesło, ścisnąć mocno oparcie cokolwiek, co pomoże Wam zagrać wiarygodnie i przekaże emocje. Jeśli natomiast rozmowa Was rozbawi można np. spaść z krzesła ze śmiechu czy też w chwili zdenerwowania nieustannie wstawać i siadać. Do zagrania scenki pomocnym przedmiotem może też być trzymany w dłoni telefon. Jeśli ktoś będzie długo i nużąco mówił bez przerwy, można np. odchylać od ucha aparat, aby pokazać, że nie jesteśmy zainteresowani tym, co druga osoba do nas mówi. Możliwości jest dużo i wiele zależy od Waszej wyobraźni. A o czym można porozmawiać?
• Dzwonisz do koleżanki / kolegi i opowiadasz o krępującym wydarzeniu , które ośmieszyło Cię przed całą szkołą. Prosisz o radę, jak wybrnąć z tej sytuacji.
• Zostałaś zaproszona na szkolną dyskotekę przez chłopaka, który podoba Ci się od roku. Niestety wcześniej zgodziłaś się pójść z kimś innym, aby nie iść sama. Prosisz koleżankę o radę.
• Dzwonisz z przejęciem do koleżanki, że znasz najnowszą plotkę na temat Waszej koleżanki. Niestety plotka po drodze obrosła w nowe wydarzenia zanim do Ciebie trafia. Przekaż ją barwnie dodając od siebie kolejne szczegóły.
Możecie też sami zaproponować pomysł na scenkę telefoniczną. Powodzenia. Życzę miłej zabawy.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

---

Propozycja zadań Iwony Łęckiej dla grupy poetycko- literackiej

„Witam serdecznie. Podaruję Wam dzisiaj przestrzeń literacką, resztę musicie dopisać sami. Chciałabym, abyście weszli do ogrodu namalowanego przez Pierre-Auguste Renoire’a. Jest to impresjonistyczny obraz „Kobiety w ogrodzie”. Jak pamiętacie z naszych zajęć metafora opiera się na pewnego rodzaju migotaniu i opalizacji nieuchwytnych znaczeń. Podobnie jest w impresjonizmie, gdzie malarze starali się uchwycić ulotną chwilę. Stosowali specjalną technikę nakładania farby czubkiem pędzla czy wprowadzali grę światła i cienia. Wszystko jednak nie miało ukazywać wiernie rzeczywistości, lecz było pokryte filtrem subiektywnych odczuć artysty w danym momencie. My możemy do takiego zabiegu użyć metafory. Wejdźcie zatem w wyobraźni do skąpanego w słońcu ogrodu Renoire’a. Przystańcie na chwilę w cieniu, aby poczuć zapach kipiących nad rozgrzaną ścieżką kwiatów. Posłuchajcie szelestu liści i ciężkich bąków naginających każdą łodygę do ziemi lub dogońcie idące w oddali kobiety, aby spacer umilić sobie rozmową. Wasz tekst może być poetycki lub prozatorski. Ważne by przekazywał subiektywne odczucia. Powodzenia. Z niecierpliwością czekam na efekty i pozdrawiam.”

---

Propozycja zajęć Iwony Łęckiej dla młodszych grup teatralno-plastycznych.

„Witam w nowym tygodniu. Dzisiaj każdy według uznania, smaku i gustu przyprawi swoją pracę plastyczną. Przygotujcie przyprawy. Na pewno każdy ma je kuchni. Narysujemy ulubione zwierzątko, ale zamiast kredek czy farb użyjemy kolorowe i pachnące przyprawy. Do dzieła!”

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

---

Propozycja zajęć Iwony Łęckiej dla starszych grup teatralno-plastycznych.

BAJKA Z KŁĘBKA WEŁNY

„Witam serdecznie moich małych aktorów. Chciałabym, abyście znaleźli w domu kłębek wełny. Do tej zabawy zaproście innych członków rodziny. Usiądźcie w kole. Będziemy snuć bajkę. Osoba, która ma w ręku kłębek rozpoczyna opowieść. Kłębek musi wędrować od jednej do drugiej osoby. Można podawać go także po przekątnej. Każdy, kto ma go w ręce dopowiada kolejną część historii. Osoba, która ma końcówkę wełny, musi wymyślić zakończenie bajki. Mam nadzieję, że Wasza wyobraźnia jest ogromna i wspaniale dacie sobie radę z tym ćwiczeniem. Jestem ogromnie ciekawa jak rozwinie się Wasza historia?”

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

---

„ZOSTAŃ W DOMU” – KREATYWNIE Z MDK
Propozycja zajęć Iwony Łęckiej dla wszystkich grup teatralno-plastycznych.
KOLAŻ – PTASZEK
Dziś proponuję Wam wykonanie kolażu, czyli pracy plastycznej zrobionej z różnych elementów. Ja użyłam do pracy: filc, stary materiał i kredki. Do Wykonania kolażu potrzebujemy:
1. Kartkę białego papieru
2. Klej
3. Kolorowy filc
4. Skrawki materiałów
5. Kredki
6. Nożyczki
Na zdjęciach możecie zobaczyć jak wykonać ptaszka, ale to co zrobicie zależy od Was 😊”

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

---

Propozycja działań kreatywnych Iwony Łęckiej dla grupy poetycko-literackiej.

„Dzień dobry. W ramach dzisiejszych czwartkowych zajęć poćwiczymy kreatywność. Proponuję ćwiczenia KREATYWNE KSIĄŻKI i KREATYWNE WIERSZE. Osoby, które piszą prozę wykonują ćwiczenie z książkami, poetki biorą na warsztat wiersze.
KREATYWNE KSIĄŻKI
Otwórz dwie książki na stronie 57. Z każdej z otwartych stron wypisz po pięć dowolnie wybranych zdań. Wpisz je w tabelę: w lewej kolumnie umieść zdania z jednej książki, a w prawej – z drugiej. Następnie ułóż wciągającą opowieść, łącząc (kojarząc) ze sobą po kolei zdania z lewej kolumny ze zdaniami z prawej kolumny.
KREATYWNE WIERSZE
Wybierz kilka tomików poezji różnych autorów. Stwórz „losy” z dowolnie wybranych wersów rozmaitych wierszy. Wrzuć karteczki do pudełka lub kapelusza. Wyciągnij po kolei kilka losów i ułóż je na stole. Przeczytaj je tak, jakby to był jeden wiersz. Następnie skomponuj z tych wersów nowy wiersz – możesz dopisać nowe słowa i stosować dowolne środki stylistyczne.”

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

---