„ZOSTAŃ W DOMU” – KREATYWNIE Z MDK
Propozycje p. Jakuba Godziszewskiego
Pomysł na stworzenie pracy malarskiej przy wykorzystaniu kawy. Ma ona właściwości jak akwarela, przy czym nie trzeba już jej rozcieńczać wodą.
Do stworzenia pracy potrzebujemy: filiżanki mocnej kawy (esencja), kubek z wodą, pędzle, ołówki i kawałek świeczki (która pomoże nam uchronić drobne miejsca mające być białe przed zamalowaniem kawą) oraz kartkę z bloku technicznego/akwarelowego .
Krok 1: szkicujemy delikatnie, elementy, które mają pozostać białe – zarysowujemy świeczką.
Krok 2 – Szerokim pędzlem nakładamy laserunek, czyli cienką warstwę kawy – tła.
Krok 3: cienkimi, miękkimi pędzelkami malujemy pozostałe elementy.
Krok 4: na koniec pewne części pracy można dorysować ołówkiem, by pogłębić złudzenie trójwymiarowości.
Uwaga nr 1: Każda warstwa kawy musi przeschnąć, nim nałożymy na nią kolejną.
Uwaga nr 2: Im więcej warstw kawy – tym odcień będzie ciemniejszy. Powodzenia!
„Witam 🙂 Przesyłam kolejną pomysł na twórcze działania.
Z pewnością każdy w domu jest w posiadaniu niepotrzebnych gazet, strarych reklam, zdjęć. Wykorzystajmy je tworząc collage. Collage (z francuskiego sklejać) to technika artystyczna polegająca na tworzeniu kompozycji z różnych materiałów (gazet, zdjeć, gotowych przedmiotów, śmieci, itd), które poprzez naklejenie na pa papier lub płótno zyskują nowy kontekst, znaczenie.
Do wykonania pracy potrzebujemy: Kartki (min A4) , gazet, zdjeć, itp.; kleju do papieru oraz nożyczek.
Z niecierpliwością czekam na efekty Waszych działań. Powodzenia!”
„Zapraszam swoich wychowanków oraz wszystkich chętnych do mini cyklu lekcji kaligrafii (podstawy) . Kaligrafia jest sztuką starannego i pięknego pisania. Kiedyś pełniła funkcje praktyczne, gdy nie znano komputerów czy telefonów, dziś głównie dekoracyjne – jest jednym ze sposobów wyrazu artystycznego.
Do ćwiczeń potrzebne będą: papier formatu a4, tusz lub atrament, piórko lub precyzyjny pędzelek tudzież pisaki przeznaczone do kaligrafii. Na warsztat weźmiemy jeden z fontów gotyckich. Wyzwaniem będzie nauczenie się pisania alfabetu. Powodzenia !
Jakub Godziszewski”
Film p. Jakuba obejrzycie tutaj…
„Serdecznie zapraszam grupy poniedziałkowe oraz wszystkich chętnych do kolejnej lekcji kaligrafii. Tym razem na warsztat weźmiemy ćwiczenie dużych liter fontu gotyckiego (za wzór może posłużyć dołączona do poprzednich ćwiczeń ściągawka. Możecie również zaprojektować własne litery – a ostatecznym zadaniem na dzisiaj będzie stworzenie wymyślnych inicjałów własnego imienia i nazwiska.
Do wyzwania potrzebować będziemy: kartki A4 lub A3, tuszu, piórka (stalówki w obsadce), płasko zaostrzonego patyka (zdjęcie) lub ewentualnie płaskiego pędzla tudzież pisaków (jeżeli nie dysponujecie tuszem i wyżej wspomnianymi przyrządami ). Przydatnym może się okazać również ołówek, za pomocą którego zakomponujemy nasze inicjały na kartce.
„Zapraszam wychowanków grupy wtorkowej oraz wszystkich zainteresowanych do ostatniego zadania kaligraficznego, którym będzie próba stworzenia kaligrafowanego, iluminowanego tekstu – manuskryptu. Może to być ważna dla nas sentencja lub wiersz. Istotne, by praca ta stanowiła połączenie tekstu i obrazu. Poniżej dołączam kilka zdjęć poglądowych moich kaligrafii. W poszukiwaniu inspiracji zachęcam Was do odwiedzenia wirtualnych zbiorów rękopisów Biblioteki Narodowej: https://www.bn.org.pl/download/document/1236004281.pdf
Jakub Godziszewski”
„Zapraszam grupy poniedziałkowe i wtorkowe oraz wszystkich sympatyków MDK do działań artystycznych – malarskich
Będziemy potrzebować: wydmuszki jaj kurzych, farby wodne (akrylowe, plakatowe, tempery, gwasz lub akwarele), precyzyjne pędzelki, pojemnik z wodą, długie wykałaczki.
Przez wydmuszki ostrożnie przekładamy wykałaczki, by można je malować nie dotykając palcami. Wykonujemy szkic dekoracji. Następnie rozmalowujemy wzór – zaczerpnięty z natury bądź też wyobraźni – pamiętajmy, by nakładać kolory od najjaśniejszych do najciemniejszych ! Po skończonej pracy sprzątamy stanowiska !
Powodzenia !
Jakub Godziszewski”
„Wiem, iż część moich podopiecznych aktywnie ćwiczy rysowanie postaci, jej anatomii. Bez wątpienia dłonie nalezą do jej najtrudniejszych elementów.
Zapraszam moje grupy wtorkowe oraz wszystkich sympatyków zajęć plastycznych do zmierzenia się z tematem rysowania dłoni z natury – wiernych modeli – nasze własne dłonie mamy cały czas przy sobie. Potrzebne nam zatem będą: papier – kartki lub szkicowniki, ołówki – od B do 8B oraz gumka chlebowa. Musimy również uruchomić pokłady naszej cierpliwości i spostrzegawczości.
Na początku zajmijmy się rysunkami linearnymi – bowiem samą linią jesteśmy w stanie nakreślić zależności przestrzenne i światłocieniowe – spróbujmy uchwycić formę dłoni, ogólny jej kształt. W kolejnych etapach możemy dodawać stopniowo szczegóły, rozgrywać partie światła i cienia. Bardzo ważną wskazówką jest to, by nie zaczynać od detalu, ale działać od ogółu do szczegółu – wówczas będziemy mieli większa kontrolę nad proporcjami. Istotna jest też tu cierpliwość i determinacja – bowiem tylko praktyka czyni mistrza.
Powodzenia! 🙂”
„Witam wszystkich sympatyków plastyki. Dzisiaj proponuję wyzwanie białej kredki. Będzie to rysunek z natury. Tak , jak ołówkiem na białym papierze rysujemy poprzez zaznaczanie cienia, tak białą kredką wydobywamy z mroków czarnej kartki światło. Ważne, by nie wyszedł nam rysunek negatywowy – zatem partie zacienione zostawiamy na czarnej kartce w spokoju, natomiast skupiamy się na oświetlonych – i te, wnikliwie obserwując – zaznaczamy na papierze. Rozrysowując pracę na etapie szkicu – warto zadbać o ładną kompozycję – tj właściwe rozmieszczenie przedmiotów na polu kartki, by nic niczego nie uciąć. Sam szkic proponuję wykonać bardzo delikatnie, tak, by możliwe były ewentualne korekty – w kolejnych warstwach moc bieli stopniowo należy wzmacniać.
Do zadania potrzebne będą: czarna kartka, biała kredka, gumka do mazania oraz 1 – 3 przedmioty, które ułożone na stoliku czy biurku stworzą nam układ, w sztukach wizualnych nazywany martwą naturą. Ale większość z Was z pewnością już o tym wie 🙂
Powodzenia ! „
„Witam wszystkich sympatyków zajęć plastycznych. Za oknami wiosna szaleje w pełni. Kolejne kwiaty budzą się do życia. Przywołajmy nieco wiosennego nastroju we wnętrzach pokojów naszych domów czy mieszkań poprzez własnoręcznie wykonane bukiety żonkili.
Do wyzwania potrzebne są: Krepina (alternatywnie bibuła ) w pastelowych tonach żółci, kremów, bieli, różów oraz nieco zieleni; cienkie druciki (ewentualnie długie wykałaczki) , nożyczki oraz opcjonalnie gorący klej lub Magic.
Krok1. Wycinamy:
-pasek o wymiarach ok 20 x 6-7 cm w poprzek marszczenia krepiny, do połowy długości nacinamy płatki.
-pasek o wymiarach 1 cm x 7-8 cm porozcinany wzdłuż marszczeń krepiny na 3 – 4 części (będzie stanowił pręciki kwiatostanu)
-pasek zielonej krepiny o wymiarach 2 cm x 10 cm ( w przypadku bibuły nieco dłuższy, ponieważ jest ona mniej rozciągliwa)
-pasek zielony cięty wzdłuż marszczenia krepiny stanowiący liść – długi na ok 10 cm, szeroki na 1 cm – zaokrąglony na krawędzi.
Krok2. Konstruujemy kwiatostan: do pręcików dokładamy pasek krepiny stanowiący płatki dobierając po kawałku i dociskając do środka, tak, by pręciki zostały „otulone” płatkami; dolną część krępujemy dość ciasno drucikiem.
Krok 3. Rozchylamy i formujemy płatki (zwłaszcza te wycięte, część gładką formujemy w trąbkę”
Krok 4. Począwszy od dolnej części kwiatu – owijamy cały drucik zielona krepiną formując łodyżkę. By pasek nie rozwijał się można lekko podsmarować końcówki klejem; doklejamy lub wplatamy listek.
Proces wykonywania pączków żonkili jest taki sam z pominięciem kroku 3.
Powodzenia!”
„W ramach piątkowych działań twórczych serdecznie zapraszam sympatyków sztuk plastycznych do wirtualnego odkrywania sal Muzeum Narodowego w Warszawie, gdzie natraficie, a może odkryjecie wiele dzieł sztuki polskiej i światowej. Zwróćcie uwagę zwłaszcza na polskich twórców – z pewnością zobaczycie „Chochoły” oraz widoki z okna pracowni Stanisława Wyspiańskiego wykonane w technice suchego pastelu, mitologizujące obrazy olejne Antoniego Brodowskiego czy uchwycone sceny z życia codziennego przez braci Gierymskich, sielskie „Babie lato” Józefa Chełmońskiego. Zwiedzanie wystawy może okazać się też pretekstem do poznania faktów historycznych (oraz tego, jak wyobrażali je sobie artyści) – pośród dzieł napotkacie takie, które opowiadają o historii Polski – m.in obrazy Jana Matejki – „Bitwa pod Grunwaldem” oraz „Stańczyk”.
Niech dzisiejsza wycieczka stanie się dla Was inspiracją – przyglądajcie się kolorom, kompozycji, tematom.
Wielu inspiracji oraz owocnego czasu na dziś !”
„Witam poniedziałkowo 🙂 podsyłam propozycję działań:
Witam wszystkich sympatyków plastyki oraz grupy poniedziałkowe. Mam nadzieję, że lubicie zwierzaki, być może nawet jakieś mieszkają z Wami ? Czy przyjaźnicie się z kotami, psami, podziwiacie kolory rybek w akwarium ? A może po raz kolejny poszukujecie kameleona, który gdzieś zakamuflował się w terrarium ?
Dzisiejsze wyzwanie artystyczne polegać będzie na stworzeniu portretu Waszego pupila/pupili lub wyobrażenia zwierza, o jakim marzycie. Do zadanie potrzebujecie: kartek papieru, ołówków, kredek, pasteli (technika dowolna płaska), zwierzaka, który z Wami mieszka i (nie)chętnie zapozuje lub jego fotografię oraz dobrego humoru 🙂 Pochwalcie się efektami Waszej pracy – przesyłając ich skany lub zdjęcia do nas.
Wskazówki:
1. Pamiętajcie o kompozycji.
2. Jeżeli zdecydujecie się na rysunek – zaczynajcie od delikatnego szkicu – który zawsze łatwo zmodyfikować lub poprawić
3. Jeżeli wybierzecie farby lub pastele – nakładajcie kolory od najjaśniejszych po najciemniejsze, to pozwoli uniknąć zbrudzenia jasnych tonów.
Powodzenia!”
„Witam serdecznie grupy wtorkowe oraz wszystkich sympatyków sztuki. Chcę dziś zachęcić Was do wykonania wycinanek, które w dziejach historii sztuki od czasu do czasu przeżywają swój renesans, popularne były w mieszczańskich wnętrzach połowy XIX wieku, okresie międzywojnia. W latach 60. przechadzając się po nadmorskich promenadach można było zamówić wycinanki profilu swojej twarzy lub twarzy bliskiej osoby.
Zasada jest jedna – niezmienna – technika ta wymaga precyzji, skupienia, patrzenia na formę – bowiem wycinanka tworzy plamę, której kształt sugeruje to, co twórca przedstawia.
Do zadania potrzebujemy kartki z bloku rysunkowego lub ksero – czarne i białe, ołówek, skalpel tudzież nożyk introligatorski ALBO precyzyjne nożyczki, kawałek tektury lub podkładkę do cięcia (by nie uszkodzić stołu) , 2 klamerki oraz klej.
Na białej kartce rysujemy motyw, następnie podkładamy czarną kartkę, którą spinamy dwoma klamerkami z białą. Kolejny krok to wycinanie – niezależnie, czy skalpelem czy tez nożyczkami – uważamy, by kartki nam się nie przesunęły oraz by nie uciąć sobie palców 🙂. Ostatni krok to ostrożne wydobycie wycinanki z kartki papieru oraz naklejenie jej na biały podkład.
poniżej dołączam kilka swoich innych realizacji, może staną się dla Was inspiracją ?
Powodzenia!”
„Witam serdecznie wszystkich sympatyków plastyki. Dzisiaj szczególnie tych młodszych.
Chciałbym zaproponować Wam wykonanie w ramach podstaw grafiki – styropianorytu.
Grafika warsztatowa jest działem sztuk wizualnych, który umożliwia powielanie raz wykonanego projektu/rysunku w wielu kopiach, dzięki opracowanej wcześniej formie – matrycy (wykonanej z klocka drewnianego, płytki metalowej, gipsu . W przeciwieństwie do malarstwa czy rysunku, gdzie z zasady powstają prace unikatowe. Od rodzaju, z którego wykonana jest matryca pochodzi nazwa techniki graficznej – w tym przypadku matryca wykonana w płytce styropianu da nazwę styropianorytu.
Do zadania potrzebne będą; styropianowa tacka lub talerzyk, a w zasadzie płytka wycięta z jej dna, długa wykałaczka/długopis, zaostrzony ołówek. Farba (trudno o drukarską w warunkach domowych – wystarczy zatem tempera) oraz wałek lub pędzel, a także kartki papieru.
Za pomocą wykałaczki, długopisu lub ołówka w płytce styropianowej wykonujemy rysunek, dość mocno przyciskając, by pozostały wgłębienia. Następnie rozwałkowujemy nieco farby na palecie (może być kolejna tacka ze styropianu), która następnie nakładamy na nasza matrycę. W kolejnym kroku przykładamy kartkę papieru na wierzch (najlepiej, by był to papier z bloku rysunkowego) i przyciskamy starannie, po czym delikatnie odrywamy matrycę. Odbitka gotowa.
Powodzenia!”
„Witam serdecznie sympatyków plastyki. Chciałbym Was tym krótkim filmikiem zachęcić do eksploracji tematu klasycznego origami, które jest tradycyjną japońską sztuką składania papieru. Ja złożyłem motyla. Poniżej dołączam również odnośniki, gdzie znajdziecie krok po kroku, jak złożyć własnego motyla i żurawia.
Do składania origami potrzebne będą kwadratowe kartki papieru z bloku rysunkowego (ważne, by były stosunkowo cienkie).
P.S. Czy wiecie, że w Japonii istnieje legenda o tysiącu żurawi ? Według niej jeśli się złoży 1000 żurawii, to spełni się jego jedno życzenie.
Powodzenia i zdrowia!”
Tu zobaczycie jak p. Jakub wykonuje… zobaczcie sami 😉
„Dzień dobry 🙂
Zapraszam wszystkich sympatyków plastyki w wirtualną podróż do jednego z najsławniejszych paryskich muzeów – Musee d’Orsay, gdzie odkryjecie dzieła światowych mistrzów malarstwa. Odszukajcie jeden z autoportretów Vincenta Van Gogha, przyjrzyjcie się „Śniadaniu na trawie” Eduarda Maneta. Spójrzcie na baletnice Edgara Degasa.
Prezentowane prace są źródłem wiedzy, informacji o czasach, w których artyści tworzyli – ówczesnej mody i zwyczajów, sposobów spędzania wolnego czasu, a przede wszystkim są ‚zapisem’ tego, jak sami artyści postrzegali świat, w którym funkcjonowali. Co ich inspirowało, zachwycało ?
Niech ta podróż stanie się inspiracją dla Was. Z pozdrowieniami!”
„Witam 🙂 Przesyłam propozycję działań poniedziałkowych:
Witam serdecznie wszystkich sympatyków plastyki.
Chciałbym zaproponować Wam zmierzenie się w ramach podstaw grafiki z kolejna techniką (dla części z Was już znanej) – monotypią.
Grafika warsztatowa jest działem sztuk wizualnych, katóry umożliwia powielanie raz wykonanego projektu/rysunku w wielu kopiach, dzięki opracowanej wcześniej formie – matrycy – ale i tu pojawia się wyjątek od reguły – w technice monotypii jak sama nazwa wskazuje (z gr. monos – jeden, typos – odbicie) pozwala na uzyskanie tylko jednej odbitki, bowiem cała farba nałożona na płytę szklaną lub metalową przenosi się na papier, po którym rysujemy.
Do zadania potrzebne będą: szklana płytka/szyba; gąbka, ołówek, kartka z bloku rysunkowego lub od ksero oraz farba (tempera lub akryl, ewentualnie plakatówka)
Na gładką powierzchnię szyby dość szybko nanosimy gąbką cienką warstwę farby, następnie przykładamy delikatnie kartkę papieru i rysujemy (nie możemy zbyt długo zwlekać, ponieważ kartka może nam się przykleić do szyby); następnie delikatnie odrywamy pracę i voila ! Odbitka gotowa. Ja narysowałem kwiat piwonii, pochwalcie się Waszymi pracami 🙂
Powodzenia!”
„Witam serdecznie plastycznych sympatyków.
Na dziś przygotowałem dla Was propozycję wykonania malarskiego lub pastelowego nokturnu.
Wiecie, czym jest nokturn w sztukach plastycznych ? Jest to obraz lub grafika przedstawiająca scenę, pejzaż nocny. Poniżej dołączam nokturn ze świetlikami oraz pejzaż wieczorny, które wykonałem jakiś czas temu w technice olejnej. Bez wątpienia przykładem, jednym z najsławniejszych, jest „Gwiaździsta noc” Vincenta van Gogha. Porównajcie księżyc z obrazu Van Gogha z tym, który pojawia się na nokturnie Williama Turnera „Rybacy na morzu”.
Do zadania potrzebować będziecie farb (plakatowe/ akrylowe/ temperowe) lub pasteli (suchych lub olejnych) oraz sztywną kartkę papieru. Może to być scena pochodząca z Waszej wyobraźni. Możecie również przyjrzeć się wieczorem, jak wygląda świat zza oka lub ogrodu – jakie ma kolory, czy niebo zawsze bywa granatowe ?
Z pozdrowieniami i powodzenia!”
„Dzień dobry w środę 🙂
Witam serdecznie sympatyków plastyki ! Wiosna to doskonały czas na obserwację budzących się po zimowym śnie drzew i krzewów, kiedy ich bujne korony nie pokryły się jeszcze w pełni liśćmi. Można wówczas zaobserwować ich budowę – pień, z którego rozchodzą się konary, a z nich coraz delikatniejsze gałęzie i gałązki wieńczone pączkami czy to kwiatów czy liści.
Zapraszam Was do wykonania, za pomocą dowolnej techniki płaskiej, studium budzącego się drzewa (lub jego części) – modelem mogą stać się te znajdujące się w ogrodzie, czy widziane zza okien domu lub balkonów. Poniżej poza ciepłymi pozdrowieniami dołączam gałąź kwitnącej wiśni, którą malować ukończyłem kilka dni temu oraz kilka zdjęć budzących się w ogrodzie drzew.
Powodzenia!”
„Witam serdecznie Was, drodzy sympatycy plastyki. Wiosna, to czas, kiedy wszystko budzi się do życia. Także owady. Popruję dziś wykonanie własnych owadów z kolorowych papierów, pianek lub filców. Przesyłam wzór na ćmę, jednak możecie puścić wodze fantazji tworząc muchy, motyle, pszczoły, biedronki. Schemat działania jest podobny.
Do wykonania ćmy potrzebować będziecie kolorowych pianek, równie dobrze mogą to być filce lub kolorowy papier; klamerek (alternatywnie może zostać użyty magnes), nożyczek, kleju magic lub kleju ‚na gorąco” oraz nieco cierpliwości 🙂
Jedno z dołączonych zdjęć zawiera poszczególne elementy ćmy, które po wycięciu z odpowiedniego materiału należy przykleić do klamerki w kolejności: nóżki, odwłok, dolne skrzydełka, górne skrzydełka z czułkami oraz główka. Ja, by nadać wrażenie naturalności przyozdobiłem ćmy dodatkowo pierzem, w zależności od pomysłu – mogą też przydatnymi okazać się cekiny, koraliki lub inne.
Powodzenia!”
„Witam wszystkich sympatyków plastyki. Dzisiaj mam propozycję działań w znanej Wam już technice kolażu. Człowiek na co dzień produkuje pokaźna ilość odpadów. Dlaczego by nie zamienić części z nich w sztukę ? Nie wykorzystać ponownie, czyli nie poddać artystycznemu recyklingowi ? W każdym domu podejrzewam da się znaleźć niepotrzebne reklamy z marketów lub gazety, wykorzystajmy je ! Stwórzmy, „ułóżmy” na papierze kompozycje z różnych znalezionych w nich przedmiotów, owoców, kwiatów – kompozycję określaną w sztukach wizualnych mianem martwej natury.
Powodzenia!”
„Witam serdecznie sympatyków plastyki. Dzisiaj zapraszam Was do spróbowania swoich sił w rysunku „suchym pędzlem”. Jest to jedna z technik, która podczas trybu studiów artystycznych służyła mi do wykonywania szybkich szkiców, rysunków linearnych pokazujących zależności przestrzeni oraz światła i cienia za pomocą linii o zróżnicowanym natężeniu.
Do zadania potrzebne będą: papier – kartki techniczne lub z bloku rysunkowego, farba – tempera, akryl lub gwasz koloru czarnego oraz pędzelek, najlepiej szczeciniak o sztywnym włosiu. Wskazówki:
– nie używamy wody.
– pędzel umaczany w farbie lekko wycieramy o powierzchnię podkładki lub papierowy ręcznik, by zdjąć jej nadmiar.
– zaczynamy od delikatnego szkicu farbą (pędzel mocniej wytarty z farby) stopniowo podkreślając mocniejszą linią to, co jest bliżej nas oraz partie zacienione.
Powodzenia!”
„Witam serdecznie moje grupy poniedziałkowe i wtorkowe oraz wszystkich sympatyków plastyki. Dziś chciałbym Was zachęcić do popuszczenia wodzy fantazji czy wyobraźni i narysowania, zaprojektowania wymarzonego (nie)idealnego domu. To właśnie za sprawą wyobraźni architektów, artystów oraz zleceń wizjonerów i marzycieli powstają piękne miejsca, domy, domiszcza, domeczki. Kilka z nich jako inspirację dołączam na zdjęciach.
Powodzenia!”
„Witam wszystkich sympatyków plastyki. Chciałbym Was dziś zabrać w wirtualną podróż do National Museum of Natural History w Waszyngtonie. Natura, przyroda, od zawsze fascynowały artystów. W sztukach wizualnych możemy odszukać wiele prac inspirowanych światem zwierząt, roślin, a nawet owadów i bakterii.
Niech dzisiejsza ‚wycieczka’ stanie się przygodą pełną inspiracji.”
Natural Museum of Natural History
„Witam wszystkich sympatyków plastyki. Dziś kolejne wyzwanie z rysunku anatomicznego – zmierzymy się z rysowaniem oczu. Mawia się, iż oczy są zwierciadłem duszy. W każdym razie są nośnikiem emocji – inaczej wyglądają te radosne, inaczej zmęczone a jeszcze inną formę mają te zaskoczone.
Do zadania potrzebować będziecie lusterka, ołówków oraz kartki papieru – zachęcam do rysowania z natury, wnikliwej obserwacji – a nie z pamięci.
Poniżej dołączam wprawki swoich oczy, które narysowałem.
Wskazówka: pamiętajcie, że łatwiej zacząć od delikatnego szkicu – który zawsze można wzmocnić lub skorygować.
Powodzenia!”
„Witam wszystkich sympatyków sztuki. Zapraszam dziś Was do wirtualnego zwiedzania muzeum jednego z najsławniejszych surrealistów – Salvadora Dali w Katalonii.
W surrealiźmie artyści starali się wykreować obrazy burzące logiczny porządek rzeczywistości – przedstawienia z pogranicza jawy i snu, fantazji.
Życzę wielu inspiracji i pozytywnych wrażeń!”
„Witam serdecznie grupy poniedziałkowe i wtorkowe oraz wszystkich sympatyków plastyki. Maj to zdecydowanie miesiąc pełen kwiatów, które zachwycają, fascynują i inspirują nie tylko artystów. Wykorzystajmy to – tworząc zielnik, czyli własny zbiór, kolekcję opisanych i narysowanych roślin. Może on zostać podany w formie mini książki, szkicownika lub w formie teczki, w której każdej z roślin zostanie przyporządkowana jedna karta. Może to być zielnik rysowany lub malowany, czarno – biały czy tez kolorowy.
Czy wiecie, że zielnik stworzył m.in. nasz młodopolski artysta Stanisław Wyspiański ?
Poniżej zamieszczam link do jego fragmentu, a także kilka zdjęć własnych szkiców kwiatów.
Wskazówki: Pamiętajcie o kompozycji czyli eleganckim rozmieszczeniu elementów rysowanych na papierze. Rysując rośliny zwróćcie uwagę na ich szczególne cechy – kształt liści i płatków, itd.
Powodzenia!”
„Witam wszystkich sympatyków plastyki. Przygotowałem dziś dla Was ćwiczenie wymagające Waszej wyobraźni, zaprawione szczyptą historii sztuki.
Sztuki wizualne to obszar, w którym wszystko, nawet to, co nie jest realne – może zostać urzeczywistnione. Stworzenia fantastyczne – bohaterowie mitologii i baśni staną się naszym punktem wyjścia do działań twórczych.
Oto kilka z nich: faun (człowiek z kozimi nóżkami oraz kozim ogonkiem – przykładem może być Pan Tumnus występujący w „Opowieściach z Narnii” , syrena (kobieta o rybim ogonie) – najbliższa nam jest syrenka, która jest godłem Warszawy 🙂 ; centaur – pół człowiek pół koń czy też Minotaur – człowiek z głową byka, ale też Lamassu – stworzenie z asyryjskiej mitologii w formie skrzydlatego byka, z głową mężczyzny. Sfinks – o ciele niekiedy skrzydlatego lwa i człowieka. Gryf stanowiący połączenie orła i lwa – najbliższy nam występuje w herbie województwa Pomorskiego . Pegaz, czyli skrzydlaty koń.
Dzisiejsze wyzwanie polega na wymyśleniu i przeniesieniu za pomocą kredek, farb czy ołówków na papier własnego stworzenia fantastycznego (oraz koniecznie jego nazwy) , innego niż te przytoczone wyżej. Puśćcie wodze fantazji. Z nieukrywaną ciekawością czekam na Wasze pomysły i ich realizacje.
Powodzenia!”
„Witam serdecznie wszystkich sympatyków sztuki i jej historii. Ważne, by poza tworzeniem, zdobywać obycie z twórczością innych – to dzięki niemu poznajemy różne spojrzenia na dany temat, a nasze horyzonty oraz gusta, nie tylko estetyczne – poszerzają się.
Dziś zapraszam Was w wirtualną podróż do osławionej Galerii Uffizi. To słynna galeria sztuki we Florencji i jedno z najstarszych muzeów w Europie, gdzie dominuje sztuka szkół włoskich i flamandzkich doby renesansu i baroku. Znajdziemy tu dzieła takie jak Venus Tycjana, Madonnę ze szczygłem Rafaela Santi, barokowe prace Caravaggia, w których artysta wydobywa przedstawiane postacie światłem z mroku. To wędrówka między tematyką sacrum, a profanum – elementem spinającym kolekcję jest obraz człowieka w wielorakim ujęciu.
Wielu inspiracji, i owocnego czasu!”
„Witam serdecznie grupy poniedziałkowe i wtorkowe oraz wszystkich sympatyków plastyki. Z okazji zbliżającego się Dnia Matki obchodzonego 26 maja chcę zaproponować Wam wykonanie dla Waszych Mam upominku – kwiatu piwonii.
Materiały potrzebne do 1 kwiatka : 3-4 kwadratowe kawałki gładkiej bibuły, o boku 20 cm, drucik florystyczny, pasek zielonej krepiny lub bibuły karbowanej. Klej i nożyczki.
Nasza piwonię zaczynamy od złożenia 4 kawałków bibuły nałożonych na siebie w harmonijkę, którą po środku przewiązujemy drucikiem. Końcówki harmonijki ścinamy ukośnie. Następnie rozkładamy ją (zdjęcie), kolejnym krokiem jest wyciąganie płatków – każdą warstwę bibuły ostrożnie oddzielamy formując płatki.
Ostatnim krokiem jest owinięcie podklejonego na obydwu końcach drucika paska bibuły oraz doklejenie listka.
Oczywiście zachęcam, by doceniać mamy nie tylko w ich święto, ale każdego dnia 🙂
Cierpliwości i powodzenia!”
